Bron: Volkskrant 10.8.2012
Als artsen afzien van overbodige en ondoelmatige behandelingen bij patiënten, kan jaarlijks tot acht miljard worden bespaard op de zorgkosten. Daarmee kan de kostenstijging in de gezondheidszorg de komende jaren worden opgevangen.
Dit concludeert oud-minister van Volksgezondheid Ab Klink in een rapport dat vandaag wordt gepresenteerd. Klink sprak met bestuurders, artsen en hoogleraren over mogelijkheden om de explosief stijgende zorgkosten op te vangen. Zij stellen voor de enorme verspilling aan te pakken. Niet alleen zijn de mogelijke opbrengsten daarvan gigantisch, het is ook een maatregel die voor patiënten minder ingrijpend is.
Tot nu toe wordt gedacht aan radicale ingrepen om de kosten te beteugelen: premies verhogen, meer bijbetalen, wachtlijsten invoeren of behandelingen niet meer vergoeden. Zo adviseerde het College voor zorgverzekeringen onlangs extreem dure behandelingen voor …..
zeldzame ziekten niet meer te vergoeden.
Zorgprofessionals zien veel meer heil in kwaliteitsverbetering: complicaties vermijden, opnames vanwege medicatiefouten voorkomen, therapietrouw bevorderen en meer tijd uittrekken om samen met patiënten te beoordelen of behandelen nog zinvol is. Door die aanpak hoeft minder zorg te worden verleend. Ook willen ze kritisch kijken naar behandelingen waarvan de meerwaarde onvoldoende wetenschappelijk is bewezen.
Buitenlands onderzoek toont dat op die manier 30 procent op het zorgbudget kan worden bespaard. Klink komt tot een vergelijkbare schatting: van de kleine 30 miljard euro in de curatieve zorg (verleend door artsen en specialisten) kan tot 8 miljard worden vermeden. ‘Dat is het ideale scenario’, zegt Klink. ‘In de praktijk kan dat lager uitvallen, maar minstens 6 miljard is haalbaar.’
De kosten in de gezondheidszorg (inclusief ouderenzorg zo’n 70 miljard euro) stijgen zo snel, dat een zorgcrisis dreigt van eenzelfde omvang als de huidige financiële crisis, schrijft Klink. Nu geeft een modaal gezin een kwart van het inkomen uit aan zorg; bij ongewijzigd beleid verdubbelt dat. Die groei komt niet door de vergrijzing, zoals vaak wordt gedacht, maar vooral door toename van het aantal behandelingen.
Initiatieven voor verbetering moeten volgens Klink komen van de werkvloer. De initiatiefnemers hopen op steun van zorgverzekeraars. Klink: ‘Nu is de prijs bepalend en zo ontstaat productiedruk. Daardoor is er nóg minder tijd voor de patiënt, nóg minder ruimte in de agenda om bijvoorbeeld therapietrouw te bevorderen. Gevolg: minder kwaliteit en meer behandelingen, dus meer kosten. Dat vliegwiel moeten we omdraaien.’