‘t Gat in de markt: pop-up restaurant Puur-e

Bron: Z24 nieuwsbrief 1.5.2012

Een restaurant dat zomaar verschijnt en niet veel later zomaar verdwijnt. Het gaat hier niet om een slecht lopend horecabedrijf, maar om het pop-up restaurant Puur-e. 

Het tijdelijke restaurant daalt op 14 april neer bij zorgboerderij Makandra, aan de Veluwse bosrand van Ede. Als Christian Weij (40) en zijn partner Petra Busser (40) gaan shoppen voor streekproducten stoppen ze vaak even bij dit oude boerderijtje, waar mensen met een geestelijke of lichamelijke handicap werken. En omdat deze vandaag een uitje hebben, kunnen we hier terecht.
De vuurkorf staat aan. Na de amuse van pompoensoep volgt een rondleiding langs groenteveldjes, een kas en de paddenstoelenkwekerij. Binnen wachten onder meer geroosterde asperges en mals stoofvlees op de hongerige magen van de gasten.
Bedrijf: Puur-e
Product: Een pop-up restaurant dat maandelijks uit het niets verschijnt. Op een onbekende plek en met een verrassingsmenu.
Spontaniteit is het credo. Zelfs de organisatoren Christian Weij en Petra Busser weten een week van tevoren niet wat ze kunnen verwachten. De locatie staat niet vast, het menu is nog niet bedacht en zelfs de prijs staat niet vast. Aan het einde stoppen de gasten een  …..
bedrag in een envelop – met als richtprijs 45 euro. Daarnaast houdt Puur-e veel besloten bijeenkomsten voor bedrijven en particulieren.
Waar: De ‘e’ van Puur-e staat voor het Gelderse Ede. Producten worden in de streek gehaald en de tijdelijke restaurants duiken op in de bosrijke omgeving.
Wie: Christian Weij
Hoe kwam het idee tot stand?
Voordat Weij begon met Puur-e had hij verschillende part-time bedrijven waarbij duurzaam het sleutelwoord was. Vooral zijn handel in biologische delicatessen uit Italië liep goed. Maar dat kon biologischer door producten alleen uit de streek te halen en dus niet te importeren, bedacht hij met zijn partner Busser. En dus gingen ze aan de slag met een concept.
“We vroegen ons af: waarom heeft een restaurant een vaste locatie? Waarom moet je aan de tafel blijven zitten en kan je niet even bij de keuken komen helpen,” licht Weij toe. “En uiteindelijk kom je tot een concept dat grappig en origineel is. Niet alleen omdat het een pop-up restaurant is, maar ook omdat we bijna uitsluitend gebruikmaken van lokale, biologische producten.”
Waarom organiseren jullie maar één keer per maand een pop-up restaurant?
“Omdat we nog veel meer doen. Het concept wordt rendabel door het toe te passen in besloten bijeenkomsten. Binnenkort organiseren we bijvoorbeeld een pop-up restaurant voor een stel dat 25 jaar is getrouwd. Dan spreek je van tevoren gewoon een prijs met elkaar af. En daar moet je het van hebben.”
Wat heb je moeten investeren?
“Niets. We huren alles: de borden, glazen en pannen. Dat heeft eigenlijk twee voordelen. Het ene voordeel is dat je van tevoren precies weet hoeveel je kwijt bent. Een bijkomstig voordeel is dat alle vaat vies terug in de kistjes en terug naar het verhuurbedrijf gaat. Die hoeven we niet af te wassen.”
“Als we dit één of twee maanden niet doen, hoef ik niet door te betalen voor het pand, de kosten voor gas, water en elektro en de personeelskosten (Weij werkt alleen met oproepkrachten, red.). Dus als mijn inkomsten stoppen, stoppen mijn uitgaven ook.”
Welke omzet draai je in een jaar?
“We hebben vorig jaar wel een heel goed jaar gehad. Hoeveel kan ik niet zeggen, maar het is wel dubbele van wat ik van tevoren had gedacht. Als we een pop-up restaurant organiseren, hebben we een omzet van ongeveer 1000 euro. Maar je moet het niet terugrekenen naar de uren die je kwijt bent. Je bent de hele dag bezig met boodschappen inkopen en spullen van en naar de locatie sjouwen. Dat zijn allemaal uren die als normaal restaurant niet kwijt bent.”
“Zie de pop-up restaurants als een stukje reclame voor onze cateringactiviteiten. We hebben afgelopen jaar nul komma nul aan reclame uitgegeven. Maar waar ik ook kom in de omgeving: iedereen kent Puur-e. Dat is puur omdat het concept zo vernieuwend is.”
Is er ook wel eens iets dat je weigert als je een evenement organiseert?
“Bij onze cateringactiviteiten gebruiken we ook biologische frisdranken. Laatst vroeg een klant om gewone cola. Dat heb ik één keer gedaan. Daarna heb ik gezegd: dat doe ik niet meer, want het past niet bij ons concept. Waar is het einde als ik concessies doe met klanten? De volgende keer vraagt een klant van: kun je toch niet ‘gewoon’ vlees serveren? Voordat je het weet gebruik je voor de helft geen biologische en duurzame producten meer.”