Kaag toondoof voor nieuwe bestuurscultuur, bewijst voordracht Menno Snel

Bron: nieuwsbrief Elsevier 4.5.2022

Het heeft de regering van Zijne Majesteit behaagd om Menno Snel voor te dragen als hoofd van het Europees Stabiliteitsmechanisme. Te licht bevonden voor een baantje in Den Haag, maar kennelijk wel geschikt voor een loodzware baan in Luxemburg, schrijft Constanteyn Roelofs.

Een mooi staaltje ‘oude bestuurscultuur’: staatssecretaris Menno Snel moest vertrekken door zijn ondermaatse prestatie in de Toeslagenaffaire, maar wordt nu door zijn partijgenoot Sigrid Kaag voorgedragen voor een hoge functie bij het Europees Stabiliteitsmechanisme* in Luxemburg.

Menno Snel door Kaag voorgedragen voor hoge functie in Brussel

In Nederland kreeg Menno Snel geen grip op de Belastingdienst en moest hij wegens die slechte beurt het veld ruimen als staatssecretaris. Meer nog dan een slechte beurt: uit onderzoek van RTL bleek dat Snel cruciale documenten over de Toeslagenaffaire achterhield. Ook bleek Snel nog een akelige erfenis achter te laten voor zijn opvolgers in de vorm van een rammelend plan om de spaartaks te hervormen. Je zou dus denken dat zo iemand dan vervolgens een beetje aan de randen van de Haagse wereld verder zou gaan vegeteren in de lobby om over een paar jaar geruisloos met pensioen te gaan.

En inderdaad, er volgden direct een paar leuke lobbyklussen, maar ook daar ontstond weer ophef over de integriteit van Snel. Was zijn functie als voorzitter van de vereniging van olie- en gasproducenten (NOGEPA) wel verenigbaar met zijn baan bij de beleggingscommissie van pensioenfonds ABP? Die combinatie bleek niet vol te houden en Snel trad af bij ABP. Maar van Snel zijn we nog niet af: het heeft de regering van Zijne Majesteit behaagd om Snel voor te dragen als hoofd van het Europees Stabiliteitsmechanisme. Te licht bevonden voor een baantje in Den Haag, maar kennelijk wel geschikt voor een loodzware baan in Brussel – je vraagt je toch af of dat allemaal wel zo’n goed idee is.

Snel komt naar voren als loopjongen

Het toont eigenlijk vooral aan dat Sigrid Kaag, die Snel voordraagt, haar karakteristieke toondoofheid als het gaat om de Haagse bestuurscultuur maar weer eens in volle glorie laat zien. Het gelieg, gedraai en het verstoppen van brisante rapporten achter muren van woordvoerders die toevallig altijd op vrijdagmiddag om vijf uur de met zwarte stift bewerkte documenten vrijgeven en waarvan Snel een symbool werd, is kennelijk geen beletsel voor Kaag. Het lijkt erop dat trouw aan de partij en het uitvoeren van de gewenste ideologische koers (meer Europa, meer euro) belangrijker is dan vervelende details zoals het serieus nemen van de parlementaire controle.

Uit een eerder profiel in dit bladlijkt Snel wel geknipt voor de rol: ‘de direct verantwoordelijke staatssecretaris Menno Snel (D66, Belastingen) komt uit de ministerraadsnotulen naar voren als een loopjongen. Hij is geen politieke routinier en wordt door zijn collega’s in het kabinet voortdurend gesouffleerd hoe hij het netelige vraagstuk moet aanpakken’. Nu ja. Laten we het er maar op houden dat er uit de rest van Europa gelukkig ook wat kandidaten worden aangedragen, hopelijk uit een wat andere bestuurscultuur dan de onze.

*Nog even los van de persoon van Snel moeten we ons sowieso afvragen wat we moeten met het fonds. Het ‘Stabiliteitsmechanisme’ is immers niets anders dan een prettig orwelliaanse term voor de transfer van geld van Noord naar Zuid om de zwakkere landen in de euro te houden. Dat het fonds ook in de officiële documentatie wordt gekarakteriseerd met de contradictio in terminis ‘permanent noodfonds’ is trouwens ook wel een beetje wonderlijk, maar zegt wel een hoop over de inherente instabiliteit van de gedeelde munt.

https://www.ewmagazine.nl/opinie/opinie/2022/05/kaag-toondoof-voor-nieuwe-bestuurscultuur-bewijst-voordracht-menno-snel-883019/